Advocaten van een gevangene uit, Texas die de doodstraf heeft gekregen, vinden dat hun cliënt niet kan worden geëxecuteerd omdat hij mentaal volledig van het padje is. Hij heeft de doodstraf gekregen omdat hij zijn vrouw, haar 13 maanden oude dochter en hun 4-jarig zoontje heeft vermoord. De gevangene had een aantal jaar geleden zijn nog enige werkende oog opgegeten, en dat is volgens zijn advocaten voldoende bewijs voor hun stelling dat hij niet goed bij zijn hoofd is.

Familie uitgemoord

De manier waarop de man zijn familie uitgemoord had, is materiaal voor een extreme horrorfilm. Hij stak diverse keren met een mes op de slachtoffers in en trok vervolgens hun hart uit hun lichaam. Die deed hij in zijn zak en nam ze mee naar huis, waar ze uiteindelijk in de vuilnisbak belanden. Daarna liep hij doodleuk het plaatselijke politiebureau in, en zei tegen de agent die achter de balie zat dat hij zijn vrouw en kinderen heeft vermoord en dat God hem dat opgedragen had.

De 35-jarige Andre Thomas heeft een geschiedenis van psychiatrische problemen. Vijf dagen nadat hij opgepakt was en in de gevangenis zat, heeft hij één van zijn ogen uit de kas geplukt. Ondanks dat vond een rechter dat hij mentaal stabiel genoeg was om voor de rechtbank te verschijnen. Daar werd hij veroordeeld tot de doodstraf. In 2009, toen hij in zijn dodencel zijn executie afwachtte, heeft hij zijn andere oog verwijderd en opgegeten. Vanaf dat moment zit hij vast in een speciale psychiatrische afdeling van de gevangenis.

Juridische loopgravenoorlog

Op dit moment is er een juridische loopgravenoorlog bezig tussen de advocaten van Thomas en de openbaar aanklagers. Een federale rechter weigerde in 2016 om mee te gaan in een hoger beroep van deze zaak. De advocaten gingen hierop naar een hogere rechtelijke instantie om dit alsnog voor elkaar te krijgen. Volgens zijn één van zijn advocaten zijn de psychiatrische problemen van Thomas nooit onderkent en behandeld. Ze zouden dan ook de reden zijn dat hij aan het moorden is geslagen. Pas nadat hij gearresteerd was, kwam hij onder psychiatrische behandeling te staan.

Ze verwijt zijn vroegere advocaten dat ze geen hoorzitting hadden aangevraagd, nadat een rechter had besloten dat de verdachte voor de rechtbank kon verschijnen. Hadden ze dat wel gedaan, dan was er een stapel bewijs boven tafel gekomen, dat Thomas grote psychiatrische problemen had.

De openbaar aanklagers beweren juist dat er geen enkel bewijs was van mentale instabiliteit bij de verdachte, in de twee maanden na zijn arrestatie. Het drugs- en drankgebruik van Thomas zou de oorzaak zijn van zijn problematiek.